Chen Hongshou - Magnolija i stena
Neobični pojedinačni mirisni, najčešće uspravni, a ponekad viseći ili horizontalni cvetovi magnolije poslednjih godina sve više ukrašavaju vrtove. Nazivaju je i kraljicom prolećnog cveća zbog izuzetno bogatih i raskošnih cvetova u raznovrsnim bojama. Uz njen cvet se vezuju različita simbolična značenja.
Magnolia pripada istoimenom rodu koji ima oko 75 prirodnih vrsta
listopadnog i zimzelenog drveća ili žbunja. Po nekim geološkim
istraživanjima, preci magnolije su postojali još pre 80 do 100 miliona
godina. Kao oblik evolucije, da bi se zaštitila razvila je specifican
cvet koji nema prašnike, jer tada nisu ni postojale pčele.
Magnolija potiče iz istočne Azije i Severne Amerike. Azijske vrste obično cvetaju pre listanja, a američke nakon listanja. U svom prirodnom staništu drvo magnolije može da poraste i više od 20 m u visinu. Cvetovi se javljaju od maja do septembra na magnolijama koje su starije od 10 godina.
Sve vrste roda magnolija koje se gaje uglavnom rastu kao visoko žbunje koje se može oblikovati u nisko drvo visine do 5 m. Izuzetak je Magnolia grandiflora koja raste kao nisko drvo. Najčešće vrste koje se danas gaje su Magnolia liliflora, Magnolia stellata i Magnolia ovata.
Zbog veoma krupnih cvetova, koji se često javljuju pre listova u rano proleće skoro sve vrste magnolija su veoma interesantne. Oblik cvetova varira od čaškastih, peharastih, zdeličastih, do zvezdastih oblika. Cvetovi mogu biti potpuno beli, ružičasti, ljubičasti i u raznim varijacijama bele i žute boje. Listovi su krupni, sjajni, kožasti. Plodovi su nalik na šišarke, a posle pucanja njihova semena vise sa grana na dugačkim nitima.
U proleće 1740. godine u francuski grad Nant iz Severne Amerike stigla je velika magnolija, koja je u Evropi bila malo poznata. Botaničar Plumije, koga je Kralj Sunca, Luj XIV slao da po svetu istražuje biljke i prikuplja najlepše vrste za versajski vrt, je još prilikom boravka u Americi, dao ovoj biljci ime magnolija, u znak uspomene na Pjera Magnola, direktora Botaničke bašte u Monpeljeu.
U Kini je cvet magnolije simbol snage i vernosti u ljubavi. Svojim vernim podanicima kineski car je iskazivao poštovanje poklanjanjem cveta magnolije. U Evropi je važilo pravilo da se cvet magnolije poklanjao posle neverstva prilikom vraćanja staroj ljubavi. Magnolija simboliše dostojanstvo i istrajnost, ali i ljubav prema prirodi. Boja cveta magnolije označava određeni simbol. Tako je beo cvet znak nevinosti, a ružičast označava stidljivost i najčešće se poklanja devojkama koje još nisu upoznale pravu ljubav.
Po feng šuiju, magnolija posađena ispred kuće privlači energiju zadovoljstva i spokoja, a ako je posađena iza kuće simboliše polako, ali sigurno sticanje bogatstva.
Blagodeti magnolije su od davnina poznate. U svojoj tradicionalnoj medicini Kinezi i Japanci već 2000 godina koriste lekovito delovanje ekstrakta njene kore. Danas se ovaj ekstrakt koristi u medicini, ali najviše u kozmetičkoj industriji. Poznati su mnogi šamponi sa ekstraktom magnolije, razni preparati i kupke na bazi njenog mirisa.
Magnolija potiče iz istočne Azije i Severne Amerike. Azijske vrste obično cvetaju pre listanja, a američke nakon listanja. U svom prirodnom staništu drvo magnolije može da poraste i više od 20 m u visinu. Cvetovi se javljaju od maja do septembra na magnolijama koje su starije od 10 godina.
Sve vrste roda magnolija koje se gaje uglavnom rastu kao visoko žbunje koje se može oblikovati u nisko drvo visine do 5 m. Izuzetak je Magnolia grandiflora koja raste kao nisko drvo. Najčešće vrste koje se danas gaje su Magnolia liliflora, Magnolia stellata i Magnolia ovata.
Zbog veoma krupnih cvetova, koji se često javljuju pre listova u rano proleće skoro sve vrste magnolija su veoma interesantne. Oblik cvetova varira od čaškastih, peharastih, zdeličastih, do zvezdastih oblika. Cvetovi mogu biti potpuno beli, ružičasti, ljubičasti i u raznim varijacijama bele i žute boje. Listovi su krupni, sjajni, kožasti. Plodovi su nalik na šišarke, a posle pucanja njihova semena vise sa grana na dugačkim nitima.
U proleće 1740. godine u francuski grad Nant iz Severne Amerike stigla je velika magnolija, koja je u Evropi bila malo poznata. Botaničar Plumije, koga je Kralj Sunca, Luj XIV slao da po svetu istražuje biljke i prikuplja najlepše vrste za versajski vrt, je još prilikom boravka u Americi, dao ovoj biljci ime magnolija, u znak uspomene na Pjera Magnola, direktora Botaničke bašte u Monpeljeu.
U Kini je cvet magnolije simbol snage i vernosti u ljubavi. Svojim vernim podanicima kineski car je iskazivao poštovanje poklanjanjem cveta magnolije. U Evropi je važilo pravilo da se cvet magnolije poklanjao posle neverstva prilikom vraćanja staroj ljubavi. Magnolija simboliše dostojanstvo i istrajnost, ali i ljubav prema prirodi. Boja cveta magnolije označava određeni simbol. Tako je beo cvet znak nevinosti, a ružičast označava stidljivost i najčešće se poklanja devojkama koje još nisu upoznale pravu ljubav.
Po feng šuiju, magnolija posađena ispred kuće privlači energiju zadovoljstva i spokoja, a ako je posađena iza kuće simboliše polako, ali sigurno sticanje bogatstva.
Blagodeti magnolije su od davnina poznate. U svojoj tradicionalnoj medicini Kinezi i Japanci već 2000 godina koriste lekovito delovanje ekstrakta njene kore. Danas se ovaj ekstrakt koristi u medicini, ali najviše u kozmetičkoj industriji. Poznati su mnogi šamponi sa ekstraktom magnolije, razni preparati i kupke na bazi njenog mirisa.
Tekst u celosti preuzet sa Artnit. net
Нема коментара:
Постави коментар
Напомена: Само члан овог блога може да постави коментар.