U većini drugih pravoslavnih crkava počela je 1. septembra.
Danas se u hramovima moli Gospodu da blagoslovi »venac godine« - da sačuva pravoslavlje u miru, da tok godine protekne dobro, da gradove Bog sačuva nepovređene, da hristoljubivog vladara zemlje zaštiti i daruje mu pobedu nad protivnicima. Takođe se moli za pobedu nad krivoverstvom, za plodove zemaljske, zdrav vazduh, kišu sa nebesa, za izbavljenje od svih nevolja.
Tokom istorije hrišćanstva nije bilo jedinstvenosti u tome od kada treba računati početak godine. Nekada je to bio mart mesec, potom Uskrs. Sveti Amvrosije Mediolanski kaže da godinu treba početi septembra meseca u slavu svetoga cara Konstantina, rođenog u Nišu. U Vizantiji je još dugo bilo dvoumljenja. Prvi i šesti vaseljenski sabori smatraju da je dobro da se početak godine stavi u septembar, nalazeći za to biblijsko opravdanje. Jer, oko praznika jevrejske Nove godine, Isus Hristos, ušavši u sinagogu, oglasio je godinu milosti
Gospodnje. Do vremena cara Dušana, kod nas je bilo dokumenata, u kojima godina počinje marta meseca.
Crkva smatra da je Hristos rođen 5508. godine po stvaranju sveta. U označavanju jedne godine značaj imaju i druge oznake, njih pominju samo vrlo retki i precizni crkveni kalendari. Sve se zapravo ponavlja u ciklusu od 532 godine. Početak godine je zapravo početak jednog indikta, njih ima 15. Značajan je i »krug sunca«, njih ima 28. »Ciklus meseca« se ponavlja na 19 godina. Takođe se izračunavaju »nedeljno slovo« (vrucje ljeto), osnovanije, »ključ granic«, epakta.
Od današnjeg dana u našem narodu počinje setva, u nekim krajevima se nosi seme u crkvu da se osveti. Pojedini rodovi slave danas krsnu slavu
Izvor
Zadužbina Sv.Jelisavete Fjodorovne,
Нема коментара:
Постави коментар
Напомена: Само члан овог блога може да постави коментар.